Verse 1ആത്മാവാം വഴികാട്ടി എന്നെ സദാ നടത്തി
കൊണ്ടുപോകും വനത്തിൽ കൂടെ സാവധാനത്തിൽ;
ക്ഷീണരേ സന്തോഷിപ്പിൻ തൻ ഇമ്പമൊഴി കേൾപ്പിൻ
സഞ്ചാരി! നീ കൂടെ വാ ചേർക്കാം നിന്നെ വീട്ടിൽ ഞാൻ
Verse 2ഉള്ളം തളർന്നേറ്റവും ആശയറ്റ നേരവും
ക്രൂശിൽ രക്തം കാണിച്ചു ആശ്വാസം നല്കീടുന്നു;
ശുദ്ധാത്മാവിൻ പ്രഭയിൽ ഞാനൊളിക്കും നേരത്തിൽ
ശത്രുശല്യമൊന്നുമേ പേടിക്കേണ്ട എങ്ങുമേ(2)
Verse 3സത്യ സഖി താൻ തന്നേ സർവ്വദാ എൻ സമീപേ
തുണെക്കും നിരന്തരം നീക്കും ഭയം സംശയം;
കാറ്റുഗ്രമടിക്കിലും ഇരുൾ കനത്തീടിലും
സഞ്ചാരി നീ കൂടെ വാ ചേർക്കാം നിന്നെ വീട്ടിൽ ഞാൻ (2)
Verse 4ആയുഷ്കാലത്തിന്നന്തം ചേർന്നാർത്തി പൂണ്ടനേരം
സ്വർഗ്ഗ ചിന്ത മാത്രമേ ഏകമെന്നാശ്രയമേ;
താൻ മാത്രം ആ നേരത്തും എന്നെ ആഴം കടത്തും
സഞ്ചാരി! നീ കൂടെ വാ ചേർക്കാം നിന്നെ വീട്ടിൽ ഞാൻ (2)
Verse 5Holy Spirit, faithful Guide,
Ever near the Christian’s side;
Gently lead us by the hand,
Pilgrims in a desert land;
Weary souls fore’er rejoice,
While they hear that sweetest voice,
Whisp'ring softly, “Wand'rer, come!
Follow Me, I’ll guide thee home.”
Verse 6Ever present, truest Friend,
Ever near Thine aid to lend,
Leave us not to doubt and fear,
Groping on in darkness drear;
When the storms are raging sore,
Hearts grow faint, and hopes give o’er.
Whisp'ring softly, “Wand'rer, come!
Follow Me, I’ll guide thee home.”
Verse 7When our days of toil shall cease,
Waiting still for sweet release,
Nothing left but heav'n and prayer,
Wond'ring if our names were there;
Wading deep the dismal flood,
Pleading naught but Jesus’ blood,
Whisp'ring softly, “Wand'rer, come!
Follow Me, I’ll guide thee home.”
