அன்பர் இயெசு நாமமெ டிசான்னால் இன்பம் டிபா';குதெ என்மெல் டிகாண்ட அன்பையெ எண்ணி அகமகிர்;ந்தென்

விண்ணை விட்ழற';கினார் ஏiர்க் கொலம்டிமடுத்தார் என்னை மீட்டுக் டிகாள்ளவெ தம்மை தியாகம் டிசய்தாரெ இன்ப இயெசுவை அண்ழக் டிகாண்டால் எல்லா குகறைகளும் தீர்த்திடுவார் துன்பம் துயர் யாவஜம் துடைத்திடுவார் கூPவ ஒளி நம்மில் அந்த கூPவ நதி ஓரமாய் நாம் யாவரும் செர்ந்திடுவொம் நீயஜம் அ';குவர ஆசித்தால் வெகம் இயெசுவண்டை வாராயொ

மாந்தர் பாவம் மன்னிக்க இயெசு பாவமானாரெ சாமம் யாவஜம் தீர்க்கவெ அவர் சாபமானாரெ மாளா துயர் பொக்கிட மொட்சலொகம் செர்த்திட மன்னன் இயெசு நமக்காய் டிசாந்த கூPவன் தந்தாரெ - இன்ப

சத்திய தெவ வசனம் நித்திய கூPவன் அருளும் சமாதானம ; டிபருக நிதம் வர்p நடத்தும் தம்மை நம்பஜம் யாவர்க்கும் அரண் அடைக்கலமும் தயை காட்ழ நடத்தும் தெவ கன்மலை அவர் - இன்ப

சிறுமை பட்டவனெ வார்;வில் டிநாறு';குண்டொனெ உன்னை தெற்ற வந்தவர் அன்பாய் தெழ நிற்கிறார் உன்னை பிரகாசிப்பிப்பார் டிகாடுமையை நீக்குவார் கண்ணீர் யாவஜம் துடைப்பார் அவர் பாதம் அண்ழக் டிகாள் - இன்ப