Antho Kalvariyil arumai

Verse 1

அந்தோ கல்வாரியில் அருமை இரட்சகரே சிறுமை அடைந்தே தொங்கினாரே

Verse 2

மகிமை மாட்சிமை மறந்திழந்தோராய் கொடுமை குருசை தெரிந்தெடுத்தாரே மாய லோகத்தோடழியாது யான் தூய கல்வாரியின் அன்பை அண்டிடவே

Verse 3

அழகுமில்லை சௌந்தரியமும் இல்லை அந்த கேடுற்றார் என்னை மீட்க பல நிந்தைகள் சுமந்தாலுமே பதினாயிரம் பேரிலும் சிறந்தவரே

Verse 4

முள்ளின் முடியும் செவ்வங்கி அணிந்தும் கால் கரங்கள் ஆணிகள் பாய்ந்தும் குருதி வடிந்தவர் தொங்கினார் வருந்தி மடிவோரை மீட்டிடவே

Verse 5

அதிசயம் அது இயேசுவின் தியாகம் அதிலும் இன்பம் அன்பரின் தியானம் அதை எண்ணியே நிதம் வாழுவேன் அவர் பாதையை நான் தொடர்ந்திடவே

Verse 6

சிலுவைக் காட்சியை கண்டு முன்னேறி சேவையே புரிவேன் ஜீவனும் வைத்தே என்னை சேர்ந்திட வருவேன் என்றார் என்றும் உண்மையுடன் நம்பி வாழ்ந்திடுவேன்

LyricFront