കരുണയോടെന്നെ നിൻ മാർവ്വോടണയ്ക്കണേ
കരതാരിൽ എന്നെ നീ താങ്ങേണമേ(2)
ശത്രു തൻ പീഢകൾ എന്നോടടുക്കുമ്പോൾ
അദൃശ്യമാം കരങ്ങളാൽ മറയ്ക്കുകെന്നെ നീ (2)
(അനുഭവിച്ചറിയുന്നു ഞാൻ)
Verse 3
നിന്റെ സ്നേഹം മാത്രം മതിയെനിക്കേശുവേ
അഭയവും നീയല്ലോ ജീവിതത്തിൽ (2)
എനിക്കായ് മരിച്ചവൻ നീ മാത്രം യേശുവേ
നീ മതി എന്നെന്നും രക്ഷിപ്പാനായ് (2)
(അനുഭവിച്ചറിയുന്നു ഞാൻ)
Verse 1
Anubhavichariyunnu njaan
Anashwara naadhante kanivaarnna sneham (2)
Ammayekkaal ennum enne ettam snehikkum
Paramonnathan than paavana sneham (2)
Verse 2
Karunayod-enne nin maarvod-anakkane
Karathaaril enne nee thaangename (2)
Shathru than peedakal ennod-adukkumbol
Adhrishyamaam karangalaal marakyukenne nee (2)
(Anubhavichariyunnu njaan)
