Ennodulla ninte daya ethra

Verse 1

എന്നോടുള്ള നിന്റെ ദയ എത്ര വലിയത് എന്നോടുള്ള നിന്റെ കൃപ എത്ര വലിയത് (2)

Verse 2

അതു മഞ്ഞുപോലെ എന്മേൽ പൊഴിഞ്ഞു വീഴും അതു മാരിപോലെ എന്മേൽ പെയ്തിറങ്ങും പർവ്വതം മാറിയാലും കുന്നുകൾ നീങ്ങിയാലും നിൻ ദയ എന്നെ വിട്ടുമാറുകില്ല (2)

Verse 3

അമ്മ തന്നുദരത്തിൽ എന്നെകണ്ടല്ലോ നിത്യ ദയയോടെ വീണ്ടെടുത്തല്ലോ(2) നരയോളം ചുമക്കാമെന്നരുളിയോനെ നിന്നോടു തുല്യനായാരുമില്ല(2) എന്നോ...

Verse 4

രോഗത്താൽ എൻ ദേഹം ക്ഷീണിച്ചപ്പോൾ ചാരത്ത് വന്നെന്നെ സൗഖ്യമാക്കി എന്നിലുള്ള ആയുസ്സ് തീരും വരെ യേശുവിനായി ഞാൻ ജീവിച്ചിടും എന്നോ...

Verse 5

പാപിയായിരുന്നെന്നെ തേടിവന്നല്ലോ പാവന നിണം ചിന്തി വീണ്ടെടുത്തല്ലോ(2) നിത്യതയോളവും നടത്തീടുവാൻ യേശുവേ നീ മാത്രം മതിയെനിക്ക്(2) എന്നോ...

LyricFront