എന്തെല്ലാം നന്മകളാം ഓരോന്നും ഓർക്കുമ്പോൾ ഉള്ളത്തിൻ ആഴങ്ങളിൽ നൽ ഉറവയാം സ്തോത്രഗീതം

നീതിമാന്റെ അനർത്ഥങ്ങൾ അസംഖ്യം എന്നു തോന്നുമ്പോൾ ജീവതാതന്റെ കരങ്ങളാൽ നന്മക്കായ് അവ മാറിടും ദോഷമായ് യാതൊന്നും ഭവിക്കാതെ കാക്കും താൻ Verse 3: ആശ്രയങ്ങൾ മനുഷ്യരിലോ ആകുലങ്ങൾ പിൻപേ വരും അത്യന്നതനാം ദൈവം നിന്റെ ആലംബം ആയാൽ ഇമ്പമെന്നും ശുഭമായ് ശോഭയായ് തീരും ഈ മരു യാത്രയിൽ