നന്ദി ചൊല്ലാൻ വാക്കുകളില്ലായെന്നിൽ പൊന്നു നാഥാ നിന്റെ വൻ കൃപയ്ക്കായ് വർണ്ണിച്ചാൽ തീർക്കാനാവില്ലെനിക്ക് വല്ലഭാ നീ ചെയ്ത വൻ ക്രിയകൾ

നാശക്കുഴിയിൽ നിന്ന് എന്നെ നീ കയറ്റി കുഴഞ്ഞതാം ചേറ്റിൽ നിന്നെന്നെ ഉയർത്തി കാലുകൾ പാറമേൽ സ്ഥിരമാക്കി നിർത്തിയെൻ വായിൽ പുതിയോരു പാട്ടു തന്നു Verse 3: ലോകത്തിൻ താങ്ങുകൾ മാറിടും നേരം നിൻ സ്നേഹം നീയെന്റെ ഉള്ളിൽ പകർന്നു സ്നേഹത്തിൻ കൊടിയെന്റെ മീതെ പിടിച്ചെന്നെ ഈ മരുവിൽ നാഥൻ നടത്തിടുന്നു Verse 4: ഭാരങ്ങളേറുമീ ജീവിതയാത്രയിൽ ദുർഘടമേടുകൾ കടന്നിടുവാൻ നിൻ കൃപ ചൊരിഞ്ഞു നിൻ ശക്തി പകർന്നു നീ ജയമായ് നടത്തുക അന്ത്യം വരെ