விடியற்காலத்து வெள்ளியே தோன்றி கார் இருள் நீங்கத் துணைபுரி வாய்; உதய நசஷத்திரமே ஒளி காட்டி பாலக மீட்பர்பால் சேர்த்திடுவாய்.

தண் பனித் துளிகள் இலங்கும் போது முன்னணையில் அவர் தூங்குகின்றார்; வேந்தர் சிருஷ்டிகர் நல் மீட்பர் என்று தூதர்கள் வணங்கிப் பாடுகின்றார்.

ஏதோமின் சுகந்தம் கடலின் முத்து மலையின் மாணிக்கம் உச்சிதமோ? நற்சோலையின் வெள்ளைப் போளம் எடுத்து தங்கமுடன் படைத்தல் தகுமோ?

எத்தனை காணிக்கைதான் அளித்தாலும் மீட்பர் கடாசஷம் பெறல் அரிதே; நெஞ்சின் துதியே நல் காணிக்கையாகும்; ஏழையின் ஜெபம் அவர்க் கருமை.

விடியற்காலத்து வெள்ளியே தோன்றி கார் இருள் நீங்கத் துணைபுரிவாய்; உதய நசஷத்திரமே ஒளி காட்டி பாலக மீட்பர்பால் சேர்த்திடுவாய்.