യേശുവേ ധ്യാനിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ സന്തുഷ്ട മാനസൻ ഏറ്റവും ആനന്ദം അവൻ എത്ര മനോഹരൻ

ഹൃദയം അതിന്നീവണ്ണം മാധുര്യം ഏറുന്ന യാതൊരു നാമമില്ല സ്വർ-ഭൂതലങ്ങളിലും

പ്രിയം ഏറുന്ന നാമമേ ഈയുലകിൽ വന്നു സ്വന്തരക്തം അതാലെന്നെ വീണ്ടരുമ നാഥൻ

സൗരഭ്യം ഉള്ള നാമമേ പാരിൻ ദുഃഖങ്ങളിൽ ആശ്വാസം ഏകുന്ന നാമം വിശ്വാസിക്കെപ്പോഴും

തന്നോടുള്ള സംസർഗം പോൽ ഇന്നിഹത്തിൽ ഒരു ഭാഗ്യാനുഭവം ഇല്ലതു സ്വർഗം തന്നേ നൂനം

Jesus, the very thought of Thee With sweetness fills my breast; But sweeter far Thy face to see, And in Thy presence rest.

Nor voice can sing, nor heart can frame, Nor can the memory find A sweeter sound than Thy blest Name, O Savior of mankind!

O Hope of every contrite heart, O Joy of all the meek, To those who fall, how kind Thou art! How good to those who seek!

But what to those who find? Ah, this Nor tongue nor pen can show; The love of Jesus, what it is None but His loved ones know.

O Jesus! light of all below! Thou fount of life and fire! Surpassing all the joys we know, And all we can desire.

No other source have we but Thee, Soul-thirst to satisfy. Exhaustless spring! the waters free! All other streams are dry.

Jesus, our only Joy be Thou, As Thou our Prize wilt be; Jesus, be Thou our Glory now, And through eternity.